SUBLOKATORKA | BÓL reż. Karolina Kowalczyk | reż. Kinga Chudobińska
MŁODA REŻYSERIA

Spektakl „Sublokatorka” jest próbą zakradnięcia się do miejsc, które wiążą się z traumą Zagłady i przepracowywania jej przez Polaków.  

Matka i Córka, jak co roku, jadą do Obozu Zagłady na Majdanku. Chcą złożyć kwiaty w komorze gazowej, gdzie prawdopodobnie zginął Ojciec dziewczyny. Wspólna podróż zmusza je do rozmowy, podczas której ujawniają się rozbieżności w ich wojennych wspomnieniach. Zaczynają prowadzić ze sobą gry, dla których punkt odniesienia stanowi historia tytułowej „Sublokatorki”, ukrywająca się w domu żydowska dziewczynka.

Narracja Hanny Krall staje się na scenie przestrzenią działania pamięci. Dwie kobiety reinterpretują fragmenty swoich wspomnień i spekulują na temat doświadczeń Żydówki. Figury matki i córki mieszają się z figurami ocalonej i ocalającej. „Ćwiczenia z empatii”, które sobie nawzajem urządzają, zamieniają się w psychodramę. Córka wtłacza matkę w rolę Żydówki, siebie samą obsadzając jako swoją matkę. 

Ułożony z teatralnych podestów tor przeszkód nawiązuje swoją estetyką do Pomnika Holocaustu w Berlinie. Widzowie znajdują się w lustrzanym odbiciu scenografii, po której poruszają się aktorki – jednocześnie widzą pole gry i są w nim. 

Forma gry – także teatralnej – jest  w tym spektaklu próbą dotknięcia miejsc w pamięci Polaków, na które są znieczuleni. To opowieść o sile relacji rodzinnych i prywatnej traumie, o granicach empatii i współodczuwania, o skomplikowanej kwestii poczucia winy Polaków wobec Żydów – o tym, kto żyje swoją historią, a kto czyjąś inną i czyją historią jest dziś historia Holokaustu. 

____________________________________

Etiuda Ból jest instalacją teatralną związaną z doświadczeniem bólu, jego odmianami, stadiami i intensywnością. W instalacji wykorzystane są fragmenty Fantomu bólu Zdążyć przed Panem Bogiem Hanny Krall, jednak ze względu na horror wojny zdecydowałam, że nie dotknę bezpośrednio historii per se, ale skupię się na bólu, który widzę wokół siebie, którego wszyscy tu i teraz doświadczamy, i do którego możemy się odnieść.

W porozumieniu z Dulci Repke Hill – Amerykanką prowadzącą vloga o stwardnieniu rozsianym – wykorzystałam jeden z jej filmów: A Bad Day with Multiple Sclerosis, w którym przejmująco i szczerze opowiada o bólu i wyczerpaniu związanym z chorobą. Ze względu na zróżnicowany charakter instalacji (dokumentalny i surrealistyczny zarazem) w postać Dulci wciela się jedna z aktorek (Justyna Fabisiak).

Instalacja zawiera warstwy muzyczną (chór – Natalia Jędruś i Mariusz Urbaniec) i ruchową (Helena Hajkowicz), w których przedstawiane są stadia bólu.

Eksponaty utworzone ze zużytych/pustych produktów medycznych nabierają nowego sensu w przestrzeni. Widz może dotknąć każdego rekwizytu, podejść jak najbliżej aktora; może wejść do sali i wyjść z niej w dowolnym momencie. Może usiąść na krześle jak w poczekalni, może chodzić, cały czas bierze udział w performansie.

Ból absorbuje – w tle naprzemiennie słychać dźwięk rezonansu, fugę Bacha, widać i słychać chór bólu śpiewający i odczytujący fragmenty z Fantomu bólu Hanny Krall, opowiadający o sposobie na ulgę w bólu fantomowym. Wszystko dlatego, że “…[Pan Rzewuski] przez cały czas doznawał bowiem jednego uczucia – bólu – i nie było rzeczy ważniejszej, niż żeby ból uspokoił się chociaż na chwilę.” 

 

SUBLOKATORKA

REŻYSERIA
KAROLINA KOWALCZYK

SCENOGRAFIA
JOANNA ANTONIEWICZ

OBSADA:
BEATA BANDURSKA
KATARZYNA DĄBROWSKA

PREMIERA
2.12.2019

CZAS TRWANIA
30 min.

_______________________________

BÓL

REŻYSERIA
KINGA CHUDOBIŃSKA

SCENOGRAFIA
FELIKSA ŻURAWSKA

OBSADA:
HELENA HAJKOWICZ
JUSTYNA FABISIAK
NATALIA JĘDRUŚ
MARIUSZ URBAŃSKI

PREMIERA
2.12.2019

CZAS TRWANIA
30 min.

_______________________________

Na Kierunku Reżyseria od października 2019 do stycznia 2020 powstało 30 scen wyreżyserowanych przez studentów pod kierunkiem siedmiu pedagogów. Dziewięć z nich zdecydowaliśmy się Państwu pokazać w ramach mini festiwalu, który nazwaliśmy „Wiosna 2020 – Młoda Reżyseria”.  Będzie to początek wieloletniego programu, w ramach którego Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie będzie prezentować prace młodych reżyserów. 

Urodzili się  w latach dziewięćdziesiątych, po upadku muru berlińskiego, po Okrągłym Stole.
Pokolenie Y?
Milenialsi? 

Chudobińska/Jeliński/Koszulińska/Kowalczyk/Kuśmider/Małecka-Wippich/Narloch/Straszyńska/Szczypek/ 

Kim są?
Czego się obawiają?
O czym marzą ?
Co myślą
o Shoah?
O stwardnieniu rozsianym?
O sztucznej inteligencji?
O sporcie?
Kleist/Czechow/Cortāzar/Jelinek/Krall – jak brzmią w ich języku?
W obliczu zagrożenia klimatycznego – podejmą walkę, połączą swoje siły z aktywistami?
Uciekną w sen? W chorobę ? Jak sobie poradzą ?
Jaki będzie teatr w 2030 roku?
Ten Teatr będzie należał do Jeszcze Młodszych i Jeszcze Zdolniejszych – zapraszamy Państwa na przegląd najciekawszych prac studentów trzeciego i czwartego roku reżyserii.