OLIMP reż. Wojciech Kościelniak

Na scenie siedzi młody chłopak. Ma kręcone, brązowe włosy. Ubrany w białą koszulę zapiętą pod szyją, ciemne, krótkie spodenki, białe podkolanówki i tenisówki. Jedno ugięte kolano przyciska do piersi, jedną dłonią łapie za zwisającą z góry linę. Jest wystraszony – jego oczy szeroko otwarte, usta rozchylone.

OLIMP bazuje na antycznym tekście ODYSEI, ale w dosłownym, adaptacyjnym znaczeniu nią nie jest, ponieważ poszczególne wątki, miejsca akcji, a nawet relacje łączące bohaterów zostały zmodyfikowane. Wszystko w celu sprostania wymogom specyfiki przedstawienia dyplomowego i próby twórczego spojrzenia na epos Homera z dzisiejszej perspektywy.

ODYSEJA w oryginale jest baśnią, pełną fantastycznych lądów, istot, przygód i zjawisk.

Dzięki technikom komputerowym wszystkie te nadprzyrodzone cuda można zobaczyć na ekranie. Pomimo oswojenia popkulturowych potworów, prawdziwy lęk pozostał, a może jest większy niż kiedyś. Czy nie dlatego, że coraz trudniej odkryć nam samych siebie? A przecież drugi człowiek i demony, które w nim mieszkają, jednocześnie nas ciekawią i budzą lęk. Nowe lądy okazują się być miejscami w wyobraźni, potężni i mściwi bogowie zamieszkują religie i politykę, a niebiańsko piękne boginie kuszą z reklam i portali społecznościowych.

Wydaje się, że najsilniej doświadczają takich uczuć dzieci, szczególnie te, które zaczynają przechodzić w młodość, a potem w dorosłość – kiedy zyskują szerszą świadomość istnienia i przemijania. To czas, kiedy konflikty, odrzucenia, porażki, fascynacje i lęki zdają się najważniejsze i ostateczne. Z tych powodów podejmiemy próbę spojrzenia na ODYSEJĘ Homera oczami dzieci.

 

___

Karolina Krupa w rozmowie z twórcami i twórczyniami spektaklu OLIMP | link do źródła zewnętrznego

 

___

recenzje spektaklu:

OLIMP Wojciecha Kościelniaka w Collegium Nobilium – starogreckie okrucieństwo. Czy tylko dawne? (Piotr Zaremba) | link do źródła zewnętrznego

Ba-SEN OLIMP-ijski (Anna Czajkowska) | link do źródła zewnętrznego

Postać idei – myśl prawdziwa (Magdalena Hierowska) | link do źródła zewnętrznego

OLIMP (Rafał Turowski) | link do źródła zewnętrznego

OLIMP – muzyczna ekstaza w antycznym stylu (Kinga Senczyk) | link do źródła zewnętrznego

Wzrastając | rozmowa Jakuba Moroza i Przemysława Skrzydelskiego o OLIMPIE | link do źródła zewnętrznego

Iskrzy na Olimpie (Małgorzata Komorowska) | link do źródła zewnętrznego

OLIMP (Robert Trębicki) | link do źródła zewnętrznego

Tłok na Olimpie (Tomasz Miłkowski) | link do źródła zewnętrznego
fot. Bartek Warzecha
fot. Zuzanna Mazurek | próba medialna
fot. Michał Mazurek | próba czytana
Na scenie siedzi młody chłopak. Ma kręcone, brązowe włosy. Ubrany w białą koszulę zapiętą pod szyją, ciemne, krótkie spodenki, białe podkolanówki i tenisówki. Jedno ugięte kolano przyciska do piersi, jedną dłonią łapie za zwisającą z góry linę. Jest wystraszony – jego oczy szeroko otwarte, usta rozchylone.

ADAPTACJA TEKSTU I REŻYSERIA
Wojciech Kościelniak

TŁUMACZENIE TEKSTU
Lucjan Siemieński

MUZYKA
Piotr Dziubek

KIEROWNICTWO MUZYCZNE
Jacek Kita

ZESPÓŁ MUZYCZNY
Jacek Kita – piano
Andrzej Zielak – gitara
Jakub Szydło – perkusja
Sebastian Feliciak – saksofon

PRZYGOTOWANIE WOKALNE
Anna Serafińska

ASYSTENCI PRZY PRZYGOTOWANIU WOKALNYM
Natalia Kujawa, Jakub Szyperski

CHOREOGRAFIA
Zofia Grażyńska

SCENOGRAFIA I KOSTIUMY
Anna Chadaj

ASYSTENTKA PRZY SCENOGRAFII I KOSTIUMACH
Aleksandra Ślązak

KOORDYNACJA PRACY ARTYSTYCZNEJ
Katarzyna Witkowska

ASYSTENTKI REŻYSERA
Katarzyna Witkowska, Ewa Bukała

OBSADA (w kolejności alfabetycznej):

Portret młodej dziewczyny o ściętych do ramion, brązowych włosach. Ma jasnozielone oczy, twarz lekko obraca w lewą stronę. Uśmiecha się. Ma czarną koszulkę na sobie.
KIRKE – Ewa Bukała

Portret młodej, roześmianej blondynki. Krótkie, ścięte na wysokości brody włosy zaciągnięte ma za uszy. Ma jasnoniebieskie oczy. Ubrana jest w czarną koszulkę.
SKYLLA – Katarzyna Granecka

Zdjęcie portretowe. Młody mężczyzna patrzy prosto w obiektyw, ma opanowaną minę, lekko się uśmiecha. Jest ciemnym blondynem z krótką bródką. Ma szarozielone oczy. Ubrany jest w czarną koszulkę z długim rękawem.
EURYLOCH – Karol Gronek

Zdjęcie portretowe. Na nim młoda, szeroko uśmiechnięta szatynka. Ma gęste, kręcone włosy. Patrzy się prosto w obiektyw. Ma brązowe oczy oraz kolczyki typu obręcze w uszach. Ubrana jest w czarną bluzkę z długim rękawem.
PENELOPA – Adrianna Hanslik

Zdjęcie portretowe. Na nim młody mężczyzna, wpatrzony w obiektyw, torsem zwrócony w lewą stronę. Ma przeszywające, niepokojące spojrzenie i szaroniebieskie oczy. Jego ciemne blond włosy są krótko przystrzyżone, na nosie ma okulary z czarnymi oprawkami. W lewym uchu widoczny drobny, srebrny kolczyk. Ubrany jest w czarną koszulkę z długim rękawem.
AJOL – Mateusz Jakubiec

Zdjęcie portretowe. Na nim uśmiechnięta, młoda kobieta, platynowa blondynka. Ciało ma zwrócone w lewą stronę, tylko jej oczy patrzą wprost w obiektyw. Ma bardzo jasne, błękitne oczy. Ubrana jest w czarną koszulkę z dekoltem w serek i długimi rękawami.
KALIPSO – Paulina Pytlak

Zdjęcie portretowe. Młody mężczyzna wpatruje się w odbiorcę brązowymi oczami, uśmiecha się lekko. Ma krótkie, przystrzyżone, brązowe włosy oraz kilkudniowy zarost. Ubrany jest w czarną koszulkę z długim rękawem.
POLIFEM – Dawid Suliba

Zdjęcie portretowe. Młody chłopak, przyjaźnie uśmiechnięty do odbiorcy, ma kręcone, brązowe włosy oraz duże, brązowe oczy. Ubrany jest w czarną koszulkę o długich rękawach.
ODYS – Maciej Marcin Tomaszewski

 

czas trwania spektaklu: 2 godz. 15 min. (bez przerwy)

Spektakl dyplomowy studentów kierunku aktorstwo, specjalność aktorstwo i wokalistyka