SZKLARNIA
reż. Iwona Kempa

Zdjęcie przedstawia tańczących młodych ludzi. Są oni rozproszeni na scenie. Niektórzy tańczą sami, część wchodzi w interakcje z innymi. Za tańczącymi stoi kanapa i krzesło. Na tylnej ścianie wyświetlony obraz wnętrza szklarni. Obraz jest zniekształcony. Stelaż szklarni to siatka różowych, niebieskich i żółtych linii.

Jordan Tannahill, młody kanadyjski dramatopisarz, reżyser i aktywista społeczny , stworzył „Szklarnię” współpracując z grupą nastolatków z przedmieść Toronto. Zdarzenia, o których opowiadają bohaterowie sztuki mogłyby mieć miejsce i na przedmieściach Warszawy.

W opuszczonej, zdewastowanej szklarni młodzi ludzie szukają ucieczki od świata dorosłych. Niegdyś miejsce hodowli najpiękniejszych w okolicy róż, teraz staje się świadkiem dojrzewania nastolatków, ich nocnych imprez z dragami i alkoholem, doświadczeń seksualnych i testowania granic własnej wrażliwości. Szklarnia skrywa też tajemnicę przemocy. Odpowiedzialność za nią spada na wszystkich bohaterów.

Kanadyjska opowieść jest zbiorowym portretem młodych ludzi, którzy zagubieni w świecie oszalałego konsumpcjonizmu, zmagając się z własnymi lękami, tęsknotami i poczuciem winy, muszą dorosnąć do odpowiedzialności za wyrządzoną krzywdę.

 

Recenzje:

Wiesław Kowalski (Teatr dla wszystkich) – Ptaki, zwierzęta i rośliny też mają głos

Rafał Turowski – Szklarnia

 

fot. Zuzanna Mazurek
fot. Bartek Warzecha